pamuk şekeri

[1313kartal]

Bizim çocukluğumuzda, mahalle aralarında dolaşan seyyar satıcılar vardı. Bunların bir kısmı annelerimiz içindi, patates, soğan, domates biber diye bağıran el arabalarıyla ya da kamyonetlerle dolaşan satıcılarımız vardı. Semt pazarları her mahalleye yakın olmaz, haftanın belirli günlerinde gelen bu satıcıların günleri annelerimiz tarafından bilinir, çoğu zaman da bize tembih edilirdi. “Aman oğlum, bak patatesçi geçerse mutlaka bana haber ver, patatesimiz bitti“ diye. Sokakta arkadaşlarımızla oynadığımız oyunlardan, yakan top, kuka, saklambaç, kör ebe gibi oyunların arasında bize bir soluk verecek ve dinlenmemizi sağlayacak seyyar satıcılarımız da gelirdi. O zamanın en sevdiğimiz tatlarından olan pamuk helva , (şimdilerde daha çok pamuk şekerler olarak biliniyor) satan amcalar gelirdi. Onları görünce oyuna ara verir, annelerimizin yanına koşardık para alabilmek için. Annelerimizi bazen ikna eder parayı koparırdık. Bazen de uyarılara maruz kalırdık, “ama yavrum yarım saat önce geldin elma şekeri istedin, elimdeki parayı sana verdim” gibi ya da o gün harçlığımızı henüz almadı isek “veriyorum ama bir tane alın, kardeşinle paylaşın, bugünkü paranız bu başka yok ona göre” tarzında pazarlıklar işitebilirdik annelerimizden. O dönemlerde yoksulluk vardı, herkes her istediğini alamıyordu. Çocuklara bugünün çocukları gibi her imkân sağlanamıyor, kısıtlı maddi imkânlarla ihtiyaçları karşılanarak başka çocuklara özenmemesi için gayret sarf ediliyordu. Ancak eskiden mahallelerde, üç aşağı beş yukarı herkesin şartları birbirine yakındı. Şimdiki gibi süpermarketlerde bir sürü abur cubur yoktu. Mahallenin bakkalında en fazla bir iki çeşit bisküvi, tek çeşit gazoz ve leblebi şekeri tarzında çocuklara yönelik yiyecekler satılırdı. Ondan olsa gerek eskiden çocuklarda şişmanlık pek görülmezdi, yaz aylarında sabahtan akşama kadar sokaklarda oyun oynayan, top peşinde koşan erkek çocukları, ip atlayan kız çocukları vardı. Sadece şekerden yapılıyor olsa da yedikleri pamuk şekerlerinden aldıkları kaloriyi rahatlıkla yakabiliyorlardı. Günümüzde çocuklar, televizyon başında yerlerinden kalkmadan film ya da dizileri izliyor, yeterli bir bedensel aktivite içinde olamıyorlar. Oyunları bilgisayardan oluşturdukları sosyal paylaşım siteleri üzerinden oynuyor, yine herhangi bir efor harcamıyorlar. Böylece çağımızın en ciddi rahatsızlıklarından biri haline gelen obezitenin önüne geçebilmemiz zorlaşıyor.